راه هاي اصلي استانبول O-1،‌ O-2، O-3و O-4هستند. راه O-1  حلقه داخلي شهر را تشكيل مي دهد كه پل بسفر را قطع مي كند،  مسير O-2حلقه خارجي شهر را تشكيل مي دهد كه پل فتيح سلطان محمد را قطع مي كند. مسير O-2  از سمت غرب تا ادرينه (به تركي استانبولي Edirne) ادامه پيدا مي كند و O-4  از سمت شرق تا آنكارا ادامه دارد. مسير هاي O-2،‌ O-3و O-4با مسير E80اروپا كه از پرتقال تا مرز تركيه و ايران ادامه پيدا مي كند مجاور هستند. دو پل بسفر اتصال دهنده قسمت هاي اروپايي و آسيايي استانبول به شمار مي روند وهر روزه 400،000 وسيله نقليه از آن ها گذر مي كند.

سيستم حمل و نقل عمومي استانبول شبكه پيچيده اي از تراموا،‌ مترو، اتوبوس، اتوبوس هاي تندرو و قايق است. در سال 2010 هزينه بليط حمل و نقل عمومي در تمام اين سيستم ها با استفاده از كارت اعتباري مخصوص قابل پرداخت است (مانند مترو و BRTتهران) از سال 1872 در استانبول تراموا وجود دارد در آن زمان نيروي محركه ترامواهاي استانبول با استفاده از اسب تأمين مي شد. در سال 1960 حتي تراموا هاي برقي نيز از استانبول برچيده شدند. اما در دهه 1990 با معرفي «مسير نوستالژيك» تراموا دوباره به شهر استانبول قدم نهاد. با گسترش تراموا در استانبول هر روزه بيش از 265،000 مسافر توسط اين وسيله نقليه جا به جا مي شوند. تونل استانبول به عنوان دومين تونل قديمي ريلي جهان در سال 1875 پا به عرصه وجود نهاد. متروي استانبول داراي سه خط اصلي و چندين خط فرعي است. متروي استانبول در حال گسترش است و در نهايت در سال 2015 زماني كه احداث تونل مرمره به اتمام برسد مترو استانبول دو طرف تنگه بسفر را  به يكديگر متصل مي كند. اتوبوس دريايي استانبول از قايق هاي مسافر بر و ماشين بر تشكيل شده است كه كه دو طرف تنگه بسفر را به يكديگر متصل مي كنند و از شمال تا درياي سياه كشيده مي شوند. اتوبوس دريايي استانبول با مسيرهاي اضافي كه در دريايي مرمره طي مي كند بزرگترين اتوبوس دريايي شهري دنيا است. ترمينال كشتي اصلي شهر در اسكله استانبول در كاراكوي قراردارد و ظرفيت آن 10،000 مسافر در ساعت است. بيشتر توريست ها ازراه هوا بهاستانبول وارد مي شوند اما هرساله نيم ميليون توريست خارجي از طريق دريا به استانبول سفر مي كنند.